Een ontdekkingsreis in de zorg: de groei van Floor
Floor, 21 jaar jong, begon na het afronden van de havo aan de Pabo-opleiding. ‘’De Pabo was niet mijn ding, dat wist ik al snel. Lesgeven gaf mij niet voldoende energie, maar ik wist dat ik iets wilde betekenen voor mensen.’’ Ze besloot halverwege het jaar te stoppen met de opleiding en tijdelijk in een supermarkt te gaan werken. Zo had ze de tijd om nog eens goed na te denken over wat ze wilde.
De ontdekking van de zorg
‘’In mijn zoektocht naar mijn plekje in de zorg, heb ik veel gesproken met familie en vrienden die al in de zorg aan het werk waren. Het idee van contact hebben met mensen en daadwerkelijk impact hebben, dat trok me aan,’’ vertelt Floor. Dat ze de zorg verder wilde ontdekken, was zeker. Maar de zorg is breed, dus waar begin je dan? ‘’Ik ging op onderzoek uit en kwam uit bij de hbo-opleiding Social Work. Deze opleiding biedt de breedte die ik nodig heb, want je wordt meegenomen in alle facetten van de zorg. Denk aan de gehandicaptenzorg, maar ook aan psychische zorg. Op deze manier kan ik echt ontdekken wat er bij mij past,’’ licht ze toe.
Ontdekken van verschillende doelgroepen
De eerste twee jaar van de opleiding waren vooral theoretisch. Dit werd aangevuld met in het 1e jaar één dag stage en in het 2e jaar twee dagen stage. ‘’Ik wilde vooral de diverse doelgroepen ontdekken. Dit was mijn kans om te ontdekken wat ik leuk vond.’’ Haar eerste stage in de ouderenzorg bracht haar vooral gezelligheid en waardevolle gesprekken, maar de diepgang ontbrak. ‘’Ik merkte dat ik de diepgang en toegevoegde waarde die ik kon leveren erg miste,’’ licht Floor toe. De gehandicaptenzorg bood meer voldoening, waar ze ontdekte dat ze echt iets kon betekenen voor de cliënten. ‘’Ik merkte dat ik de cliënten echt iets kon leren en zodoende bijdraag aan de kwaliteit van hun leven. Dat gaf mij wel een voldaan gevoel,’’ deelt Floor. Ondanks de extra uitdaging die de gehandicaptenzorg bood, vroeg ze zich af of haar dit de komende jaren ook nog genoeg uitdaging zou geven. In haar 3e leerjaar moest ze op zoek naar een stage voor 32 uur in de week. Op zoek naar een nieuwe uitdaging besloot ze verder te kijken dan wat ze tot nu toe had gedaan. Ze richtte haar aandacht op de doelgroep jeugd. ‘’Deze doelgroep heeft vaak meer complexere hulpvragen, waarvan ik denk dat het mij de uitdaging geeft die ik zoek. Bovendien heb ik tijdens mijn stages in het 1e en 2e jaar op een dagbestedingslocatie ervaring opgedaan. Hierdoor was ik nieuwsgierig naar de dynamiek van een woongroep,’’ vertelt ze.
Persoonlijke groei en ontdekkingen
De dagen van Floor bij Sius zijn nooit hetzelfde. Ze groeit elke dag en wordt uitgedaagd door de diverse behoeften van de jongeren. De variatie die een woongroep biedt, spreekt haar meer aan dan de dagbesteding. ‘’In een woongroep is geen dag hetzelfde; de richting wordt bepaald door de behoeften en hulpvragen van de jongeren die dag,’’ vertelt Floor. Daarnaast richt ze zich nu meer op langetermijnoplossingen. ‘’Wanneer een cliënt op de dagbesteding niet goed in zijn vel zat, probeerde ik samen met hem te ontdekken hoe hij de dag toch zo aangenaam mogelijk kon maken. Daarna rapporteerde ik het aan de woongroep. Nu weet ik dat ze op de woongroep samen met de cliënt kijken naar de oorzaak en hoe deze in de toekomst voorkomen kan worden. Hierdoor heb ik het gevoel dat ik meer kan betekenen voor de cliënt en hem echt help te groeien,’’ legt ze uit.
Uitdagingen in de jeugdzorg
Het werken met jongeren heeft, zoals elke doelgroep, zijn eigen uitdagingen. Het winnen van vertrouwen bij de jeugddoelgroep blijkt een van deze uitdagingen. ‘’In tegenstelling tot de doelgroep met een verstandelijke beperking, die vaak snel affectie tonen en open zijn over hun gedachten en gevoelens, vraagt het opbouwen van vertrouwen bij jongeren meer tijd en investering,’’ vertelt Floor. ‘’Het kost tijd om hun vertrouwen te winnen en ze zichzelf te laten openstellen. Na een half jaar stage begin ik wel te merken dat ze langzaamaan meer vertrouwen in mij krijgen. Ze komen sneller naar me toe met hun vragen, wat mijn zelfvertrouwen natuurlijk weer versterkt. Deze succesjes geven mij een gevoel van voldoening en plezier in mijn werk,’’ vertelt ze enthousiast. Een andere uitdaging is dat de jongeren, net als elke puber, soms behoorlijk weerbarstig zijn. ‘’Ze dagen mij soms flink uit. In het begin was dit even wennen, maar inmiddels sta ik stevig in mijn schoenen. Ik heb geleerd om grenzen te stellen en op te komen voor mezelf,’’ zegt Floor krachtig.
Samen groeien
Floor benadrukt ook de waarde van haar collega's in haar groeiproces. Het hechte team biedt niet alleen ondersteuning, maar stimuleert ook haar ontwikkeling door open gesprekken en discussies. Floor legt uit: "We leren van elkaar, dagen elkaar uit en vormen een echt team. Het voelt soms niet eens als werk, zo fijn is de sfeer."
Wat brengt de toekomst?
Na dit jaar volgt voor Floor nog een afstudeerstage. Hoewel ze de jeugdzorg als ontzettend positief ervaart en voldoende uitdaging heeft, blijft ze openstaan voor nieuwe mogelijkheden en ontdekkingen binnen de zorg. ‘’Ik kijk uit naar wat de toekomst zal brengen. Hoewel ik nu de jeugdzorg heb gevonden, ben ik nieuwsgierig naar wat nog meer op mijn pad zal komen. Misschien een verdieping in een andere tak van de zorg, zoals psychiatrie, of wellicht het verder groeien in mijn expertise in de jeugdzorg. Wat het ook mag zijn, ik ben er klaar voor om mijn ontdekkingsreis voort te zetten,’’ sluit Floor af met een lach.