Chris ontdekt dat er morgen weer een dag is
Chris werkt sinds september 2021 bij Sius. Hij komt uit de landbouw en wilde eerst boer worden. Maar dat bleek “soms best een eenzaam beroep”. Hij liet zich omscholen en werkte 15 jaar in de jeugdzorg. Via via hoorde hij over de vacature voor een begeleider bij AC Tuin. Samen met collega Herman begeleidt hij nu de tuinploeg van AC Tuin.
Tuinonderhoud alle Sius-locaties
“Met de tuinploeg doen we het tuinonderhoud bij alle Sius-locaties. Ook hebben we nog een paar andere klanten, zoals een speeltuinvereniging en een school. Onze ploeg bestaat uit ongeveer 10 personen. Meestal gaan we op pad met zeven of acht mensen.”
“Hoe je tuiniert ontdek je hier”
“De cliënten die in de tuinploeg werken, wonen allemaal bij Sius en hebben een dagbestedingsindicatie. Ze hebben zelf aangegeven graag in de tuinploeg te willen werken. Ze hoeven nog niets van tuinieren te weten. Dat helpen we ze hier ontdekken. We leren hen de heg te knippen, onkruid wieden, grasmaaien, snoeien en met de bladblazer werken. Soms planten we wat in, maar het gaat vooral om het bijhouden. Ook ontdekken de cliënten hier hoe alle machines en gereedschappen werken. We gaan elke paar weken naar alle adressen en houden zo alle tuinen bij.”
Afwisseling
“De mensen die in de tuinploeg werken houden van afwisseling. Dat is anders dan bij bijvoorbeeld AC Industrie. De mensen die daar werken vinden het vaker fijn om hetzelfde toe doen. Hier willen ze de ene keer schoffelen, en de andere keer bladblazen, grasmaaien of de heg snoeien. Vandaag zijn we hier en morgen weer ergens anders. De tuinploeg denkt daarin ook zelf mee. We overleggen elke dag wat iedereen wil doen.”
Morgen is er weer een dag
“Mijn ontdekking? Dat ik dit werk echt leuk vind. Mijn eerdere werkervaring komt goed van pas. Ook heb ik ontdekt dat ik soms wat meer geduld moet hebben. Dat is misschien wel het moeilijkste. Ik wil altijd graag iets afmaken. Maar soms geeft de ploeg aan dat er ‘morgen weer een dag is’. Gelukkig voelen ze zich veilig om dat tegen mij te zeggen. Dat vind ik heel belangrijk. Soms moet ik dus bij mezelf op de rem trappen. Het allerbelangrijkste is dat iedereen ’s middags met een glimlach op het gezicht naar huis gaat.”
