Jorita helpt bewoners groeien

Op onze locatie Borculoseweg in Groenlo wonen mensen met een (licht) verstandelijke beperking die ook psychiatrische problemen of gedragsproblemen kunnen hebben. Jorita is één van de persoonlijk begeleiders die de bewoners ondersteunt.

Jorita: “Toen ik 17 jaar was wilde ik eigenlijk de opleiding A-verpleging (van destijds) doen, maar ik was te jong om aan de opleiding te kunnen beginnen. Je moest 17 jaar en zeven maanden zijn. Daarom ging ik als aspirant-leerling aan de slag bij een instelling voor gehandicaptenzorg. Dat beviel zo goed dat ik er de interne opleiding Z-verpleegkundige ging volgen. Ondertussen werk ik alweer 17 jaar bij Sius.”

“Ik neem niet snel dingen over”
“In mijn werk help ik mensen ontdekken wat ze zelf kunnen. Als het niet lukt, doen we het samen. Als het echt niet lukt dan kan ik het overnemen. Als een jongere binnenkomt vanuit een jeugdgroep kijken we samen wat hij of zij kan en wil. Vaak denken ze alles zelf te kunnen. Maar soms moet er eerst iets mis gaan om te beseffen dat dat te hoog gegrepen is. Daarna kunnen ze gaan groeien. Het mooie is dat ze hier van het interne trainingsappartement kunnen doorgroeien naar een appartement in de binnenring. En als dat goed gaat naar de buitenring. Daar hebben wij geen zicht op hun voordeur. We spreken wel af dat ze altijd melden waar ze naartoe gaan. We appen en bellen dus veel en hebben daarnaast zo’n drie vaste contactmomenten per dag.”

Stevig in je schoenen staan
Jorita: “In de loop van de tijd is onze doelgroep dynamischer en complexer geworden. Maar doordat ik meer geleerd heb door ervaringen, is dat minder spannend dan in het begin. Je moet wel stevig in je schoenen staan. Situaties met agressie of intimidatie blijven spannend, maar ik blijf er nu rustiger onder. En meestal vinden bewoners het fantastisch dat je er bent. Dat is gelukkig in balans en zorgt voor variatie in het werk.”